Pepijn Lievens

Pepijn Lievens is een kinder- en jeugboekenschrijver die een beeldrijke taal hanteert in verhalen die doorspekt zijn met humor en fantasie. Hij werd opgeleid als acteur en werkte jarenlang in het (jeugd)theater. Voor heel wat professionele theatergezelschappen schreef hij verschillende toneelstukken. Toen hij de overstap maakte naar de jeugdliteratuur bleef hij gebruik maken van een directe schrijfstijl en werkte hij rond dwingende thema's. Die combinatie spreekt kinderen en jongeren dusdanig aan dat hij onder meer genomineerd werd voor de Leesjury (in Vlaanderen) en de Jonge Jury (in Nederland). Hij publiceert bij uitgeverij Lannoo en De Eenhoorn. Hij gebruikt zijn boeken als basis om lezingen te geven, gebruikmakend van zijn achtergrond in het theater. Een dynamische performance met de nadruk op verbeeldingskracht. Of zoals in De Boekenkrant stond: 'Lievens vermengt fantasie en realiteit op meesterlijke wijze, en levert een vlot geschreven verhaal vol humor en avontuur af, met een belangrijke boodschap'.

"Alles is mogelijk'. Rond dit thema bouw ik graag mijn lezingen op. Het is een ode aan de verbeeldingskracht. Vaak begin ik mijn lezing met een leugen. Ik stel me voor als iemand anders. Maar dan wel iemand met een fantastisch verhaal. Met deze speelse intro stel ik de vraag: wat is interessanter, waarheid of fantasie? Daarop bestaat uiteraard geen eensluidend antwoord. Het hangt af van de context. Maar verbeelding kan enorm veel betekenen. Het kan je doen schateren van het lachen, troost brengen, schoonheid ervaren... Ik citeer korte stukjes van grote jeugdboekenschrijvers zoals Astrid Lindgren, Roald Dahl en Annie M.G. Schmidt. Liefst doe ik dat uit het hoofd, zoals een acteur op een podium. Ook stel ik mezelf voor aan de hand van een doordeweekse dag in het leven van een schrijver. Een dag waarop alles fout loopt. Met een milde zelfspot probeer ik het jeugdige publiek voor me te winnen. Om het vervolgens ook over 'moeilijkere' thema's te hebben. Ik schreef al een boek over liefde en zelfmoord, een over scheiding en een ander over de zoektocht naar een moordenaar, of was het de zoektocht van het hoofdpersonage naar zichzelf? Als ik voor een heel erg jong publiek spreek, maak ik ook gebruik van illustraties en vertelplaten in de stijl van het Kamishibai verteltheater. Voor iets oudere leeftijd lees ik voor uit eigen werk. Ik kies vaak voor de grappigste of meest ontroerende passages. Vroeger was ik docent in het jeugdtheater en ik werk ook graag rond dialogen. Dan geef ik de kinderen een tekst met dialogen en regisseer ik hen ter plekke. Dankzij interactie ontstaat er vaak een ongedwongen sfeer waarin, welja, 'alles mogelijk is'. Graag sluit ik af met een 'samenleesmoment'. Zoals samen zingen kan ook samen lezen verbondenheid creëren. We kiezen de juiste intonatie voor een kort fragment en fluisteren het eerst om het op het einde samen te brullen. Omdat ikzelf een verwoed jeugdboekenlezer ben van vooral hedendaagse boeken, geef ik tussendoor graag leestips mee. Die bereid ik niet voor, maar dienen zich op het moment zelf aan."