Foto: Chris van Houts
Nieuwe doelgroepen creëren waar schrijversbezoeken meerwaarde hebben, zo omschrijft projectcoördinator Anne Bond haar werk.
“Het gaat dan om bedrijven waar de stem van een schrijver en diens aandeel, in de vorm van een lezing of bijvoorbeeld als vlieg op de muur tijdens strategiesessies, invloed heeft op de nieuwe kijk en werkwijze van medewerkers, maar ook bedrijven waar laaggeletterdheid heerst en waar de schrijver inspireert tot een grotere leesmotivatie en leesplezier. Schrijversbezoeken op taalscholen wakkeren de liefde voor de Nederlandse taal aan bij nieuwe Nederlanders en in penitentiaire inrichtingen kunnen schrijvers met gedetineerden aan de slag met bijv. schrijfworkshops of door eigen werk te bespreken.”
Een veelzijdige en drukke baan. Er gaat geregeld een telefoon over en Teams maakt overuren op Annes computer. Zo heeft ze het ene moment een overleg met een schrijver en het andere moment met een onderzoeker.
“Dat een schrijversbezoek ook bij deze nieuwe doelgroepen een positief effect heeft, weten we, maar we willen heel graag weten wát dat effect is. Als daar gedegen onderzoek naar gedaan is, kunnen we het effect van de schrijversbezoeken nog meer optimaliseren.”
Anne vliegt van overleg naar overleg: contact met schrijvers, gesprekken met organisatoren binnen de nieuwe doelgroepen, overleg met directeur Johanna Somers en weer terug naar de schrijvers.
“Ik ben veel aan het praten, ja”, lacht Anne, “maar dat is ook het leuke aan mijn baan. Ik heb spreek zoveel leuke, interessante en inspirerende mensen. Soms heb ik contact met een bedrijf die de meerwaarde van een schrijversbezoek niet meteen ziet. Dan is het aan mij om hen de kracht van de schrijver te laten zien. Als ik een bedrijf of organisatie daarvan kan overtuigen, is dat een hoogtepuntje op mijn dag.”
Dat Anne plezier heeft in het uitzetten van lijntjes en het voeren van gesprekken die uitmonden in samenwerkingen of schrijversbezoeken, is duidelijk. Gepassioneerd vertelt ze over alle facetten van haar baan. Op de vraag wat ze lastig vindt in haar werk, heeft ze geen antwoord.
“Ik geniet ontzettend van het verkennen van onontgonnen terrein, om te ontdekken waar ik een waardevolle en duurzame samenwerking kan neerzetten. Het verbinden van nieuwe doelgroepen aan de Schrijverscentrale en de actieve samenwerking met schrijvers is erg dynamisch, heerlijk!”
Als ze even geen overleggen heeft, werkt ze alle besproken en voorgenomen plannen uit. Op die manier houdt ze het overzicht over alle projecten die lopen. Ook het maken van contracten voor schrijversbezoeken doet ze zonder morren.
“Natuurlijk vind ik dat leuk. Dat betekent dat mijn inspanning heeft geresulteerd in een schrijversbezoek. Soms zelfs een hele reeks. Daar maak ik graag contracten voor op.”
Voordat Anne door moet naar haar volgende overleg, geeft ze snel een boekentip door: All fours van Miranda July. “All Fours gaat over een vrouw die vrij plots besluit van LA naar New York te rijden. Ze strandt echter een halfuur later net buiten LA en blijt al die tijd daar in een hostel. Het boek gaat over haar proces van het in reine komen met het ouder worden en is hilarisch, grotesk, kwetsbaar en mooi. Zeker een van mijn favorieten.”