Manon Sikkel is sinds 10 april de nieuwe Kinderboekenambassadeur van Nederland. Haar missie voor de komende twee jaar? Samen met hulpambassadeurs wil Manon ervoor zorgen dat er meer aandacht komt voor diversiteit in kinderboeken. Want sommige kinderen hebben nu eenmaal twee vader, en mollige kinderen mogen ook weleens de hoofdrol krijgen.
Gefeliciteerd! Hoe zijn je eerste weken als de nieuwe Kinderboekenambassadeur bevallen?
Heel erg druk! Dat had ik echt niet voorzien. Op het moment dat ik ambassadeur werd ging iedereen me bellen en mailen om te samenwerken. Ik ben in Bologna geweest bij de Kinderboekenbeurs en daar heb ik gesproken met de Children’s Laureate. Van een Ierse auteur kreeg ik de tip: ‘Learn to say no.’ Ik wil alles doen, maar ik moet dus echt keuzes maken. Maar bovenal vind ik het natuurlijk ontzettend leuk om Kinderboekenambassadeur te zijn.
Dikke kinderen spelen nooit een leuke hoofdrol. Zij worden meestal geportretteerd als een gepest, zielig kind
Diversiteit in kinderboeken is een belangrijk speerpunt voor je. Op wat voor manieren ga je werken om de jeugdliteratuur inclusiever te maken?
Het eerste wat ik heb gedaan is het inzetten van hulpambassadeurs. Er zijn in Nederland heel veel mensen die wat doen op dit gebied – jeugdbibliothecarissen, leerkrachten, boekwinkeleigenaren en ga zo maar door. Ik heb een oproep op mijn Facebook-pagina gedaan. Binnen een paar dagen heb ik honderd super enthousiaste reacties gekregen. Ik vraag hun hulp om leeslijsten op te stellen waar alle kinderen zich in kunnen herkennen. Bijvoorbeeld over personages met een bepaalde culturele achtergrond. Of denk aan een oma die eens niet achter een rollator loopt, maar juist stoer en sexy is. Dikke kinderen spelen nooit een leuke hoofdrol. Zij worden meestal geportretteerd als een gepest, zielig kind. Deze denkbeelden wil ik doorbreken.
Een mooi en relevant thema! Hoe ga je dat verwerken in je schrijversbezoeken?
Tijdens mijn schoolbezoeken ga ik altijd samen met de kinderen een verhaal verzinnen. Dat werkt echt als een trein. Dan begin ik met de hoofdpersoon, wie is het, waar woont hij of zij. Binnen een kwartier hebben we een fantastisch verhaal. Vaak gebruik ik ook elementen uit die verhalen in mijn boeken. Dit kan ik nu ook goed inzetten op mijn thema. Dan begin ik met een stereotype karakter, zoals een gepest kind met rood haar en een bril, en dan gaan we dat allemaal omdraaien. Ik hoop dat ik samen met de kinderen op nog meer ideeën kom. Wat missen zij? Ik lees bijvoorbeeld bijna nooit over een kind in een rolstoel. Ik ben heel benieuwd waar kinderen mee komen. Als Kinderboekenambassadeur kan ik zien wat er allemaal speelt en dat verspreiden op social media of via mijn website.
Wat mij opvalt is dat ondanks de verschillende gewoontes, kinderen eigenlijk heel veel op elkaar lijken
Manon Sikkel aanvragen voor een bezoek? Neem contact op met de jeugdafdeling.
Foto: Tim Buiting