Interview met Griet en Jan: 'Het mooiste is dat ze de moeite nemen naar je te komen luisteren'

De hele Boekenweek lang toeren Jan Terlouw en Griet op de Beeck door het land, vaak doen ze wel drie lezingen per dag. Hoe gaat dat, en waarom is een schrijversoptreden zo belangrijk? 'Het is vooral een ongelooflijke eer.'

Wat vinden jullie ervan, de Boekenweek? Het lijkt me nogal hectisch.
Griet: ‘Ja, dat is het zeker, maar het is vooral een ongelooflijke eer. Het is overweldigend, maar ook een warm bad waarin ik terecht kom, ik word overal zo vriendelijk ontvangen. Het minste wat ik kan doen als mensen al een uur in de rij staan om hun boek te laten signeren, is er voor ze te zijn.’
Jan: ‘Het is een beetje lastig dat ik zeer verkouden ben, maar verder ervaar ik het als heel prettig. Het is heerlijk om door Johan van De Schrijverscentrale rondgereden te worden. Krachtensparend. De samenwerking met jullie is altijd goed.’

Ik hoop dat wat mij aan het hart gaat mensen raakt, en dat ze zichzelf durven laten raken - Griet op de Beeck

Wat is de meerwaarde van een schrijversbezoek?
Griet: ‘Op een andere manier contact maken met mensen die bereid zijn je boeken te lezen vind ik belangrijk. En dat het verhaal dat ik sta te vertellen niet anekdotisch is, maar dat het een inhoudelijk verhaal is. Ik hoop dat wat mij aan het hart gaat mensen raakt, en dat ze zichzelf durven laten raken.’

Wat vinden jullie het leukst aan een schrijversbezoek?
Jan: ‘Ik verheug me er altijd over als het publiek geïnteresseerd blijkt. Als ze met goede vragen komen en niet alleen maar zitten te luisteren.’
Griet: ‘Een lezing geven is sowieso heel prettig, en dan vooral het contact met het publiek. Het is eigenlijk een optelsom van dingen, dat ze de moeite nemen naar me te komen luisteren, dat ze liefdevolle dingen zeggen over mijn boek als het ze heeft geraakt, het persoonlijke momentje als je signeert.’

Het is belangrijk er constant op te letten of het publiek nog geboeid is - Jan Terlouw

Wat voor publiek komt er over het algemeen op jullie lezingen af? Jan: ‘Een zeer gemengd publiek, van alle leeftijden. Zeker niet alleen maar ouderen. Ik heb natuurlijk veel voor jongeren geschreven en ik heb goed contact met politieke jongerenpartijen.’
Griet: ‘Dat is heel gevarieerd, maar over het algemeen zijn het wat oudere mensen. Hoewel er meestal wel een paar jongeren in de zaal zitten die de eer van hun generatie hoog houden, dat vind ik heel leuk. Ik geef af en toe wel lezingen specifiek voor een jong publiek, maar ik vind niet dat je jongeren moet verplichten om naar een schrijver te moeten komen luisteren. Ik wil niet de straf van de dag zijn! Gelukkig vinden ze het meestal wel leuk.’

Is het publiek anders in Vlaanderen dan in Nederland?
Griet: ‘De primaire reactie van Nederlanders is wel anders, uitbundiger. Ik houd niet zo van clichés, maar over het algemeen is het Nederlandse publiek geanimeerder, iemand zal rustig hardop lachen in zijn eentje. De Belgen zijn ingetogener. Ik doe meer bezoeken in Nederland dan in België, en als ik daar na een tijdje weer kom, moet ik soms weer even wennen. Dan denk ik na een kwartier: o god, ze vinden het niet leuk. Maar dat lijkt gelukkig maar zo. Inhoudelijk verschilt het niet veel.’

Vraag je af: wat wil ik doen met dat ene uur opdat het zinvol wordt - Griet op de Beeck

Hebben jullie tips voor schrijvers die net beginnen met het geven van lezingen of voordrachten?
Jan: ‘Het is belangrijk er constant op te letten of het publiek nog geboeid is.’
Griet: ‘Moeilijk! Ik denk dat het belangrijkste is dat je persoonlijk bent, in de zin dat je dicht bij jezelf blijft. Niet: wat moet ik doen om het publiek te vermaken, maar: wat wil ik doen met dat ene uur opdat het zinvol wordt.’

Foto (Lonneke Bär): Griet en Jan doen een dansje op het Boekenbal