''Van Lith accelereert in eigentijdse stijl haar literaire poëzie. Ze tovert haar woorden kris kras op papier, de boodschap kort,krachtig en overdonderend..''

#Dichtheldin!
Jolande van Lith is kunstenaar en schrijver. In haar werk staan verval, dood en religie centraal. De innerlijke strijd en dialoog van de menselijke geest.In haar sympathie voor de outsider, vraagt ze altijd aandacht voor degene die aan de zijlijn van de maatschappij staan.

In 2016 debuteerde ze met haar poëzie bundel ‘’Wat woorden voor Vincent van Gogh’’ ontstaan uit een samenwerking met het Van GoghHuis. Een jaar lang verrichte ze research onder ’’het publiek’’ van Van Gogh. Naast huisbezoeken vonden de interviews plaats op toonaangevende locaties zoals Museum Bommel van Dam, Noordbrabants Museum en van Gogh Museum Amsterdam. Voor het project heeft ze enkele maanden langs de Van Gogh locaties in Europa gereisd, afsluitend heeft ze een maand gewerkt als ‘’artist in residence’ bij het Van GoghHuis in Zundert. Gebaseerd op persoonlijke verhalen van deelnemers baseerde zij deze bundel.

Haar tweede gedichtenbundel ‘’2 blikken gele verf & eigen zinnen’’ verschijnt najaar 2018. Haar werk is inmiddels verschenen in diverse bloemlezingen. In 2023 word haar intense liefde voor de taal bekroond met haar nieuwe werk ''Waarom ik tranen druip''. Een weerbarstige liefde, hardvochtige herinneringen en de oorsprong van een stil verdriet schaduwen de hoofdfiguur in een beklemmende geschiedenis.

Van Lith heeft naast haar kunstenaarschap een achtergrond in de psychologie. Tegenwoordig staat ze regelmatig op internationale podia en is ze een graag geziene bevlogen spreker. Als beeldend kunstenaar exposeert ze succesvol internationaal. Het grote publiek leerde haar kennen door haar deelname aan o.a. het TV programma ''Ali's Mensentuin '', ''Steenrijk straatarm'' en ''Ik vertrek''.

Genomineerd voor de Zachte G taal prijs 2018, 2020 en 2022, Brabants Erfgoed.
Publieksnominatie ‘’Kunstenaar van het Jaar 2019’’, Stichting Kunstweek.

-huiverend
als een heilige
die weigert
boete te doen
vouw ik me
als een dakloze Jezus
op een parkbank
poezie dwarrelend
als vertrapte brieven
in mijn kop-

Uit: 2 blikken gele verf & eigen zinnen