Elles Santegoets

Mijn naam is Elles Santegoets. Ik ben naast moeder en maatschappelijk werker ook een wereldreiziger met een passie voor fotografie en schrijver. 'Volg je hart' is het levensmotto dat ik aan mijn kinderen heb doorgegeven. Gedreven door nieuwsgierigheid en oprechte belangstelling volg ik wat op mijn weg komt. Vaak tegen de heersende normen in. Ik heb bij diverse hulpverleningsorganisatie gewerkt o.a Raad voor de Kinderbescherming en in een Penitentiaire inrichting voor vrouwen. Daarnaast ben ik uitgezonden geweest naar de Filippijnen en Sierra Leone. Ik ben afgestuurd in 'Christendom en Islam' met een onderzoek naar de Marokkaanse opvoeding in Nederland anno 2004. 

Ik schrijf autobiografische romans. Mijn eerste boek is getiteld 'Verloren schaduw'. Als ik per toeval een advertentie voor ontwikkelingswerk zie, besluit ik te solliciteren. Aangekomen op de Filippijen blijkt het allemaal anders te verlopen dan ik had gewacht. Herinneringen uit het verleden komen boven en ik vraag me af of ik moet blijven of teruggaan. Dan ontmoet ik Tibor en kom in contact met een cultuur van voorouders, zwarte magie en mystieke genezers. 'Verloren schaduw' gaat over verbroken liefdes, hoop en verlangen. Over een ingewikkelde moeder-dochter relatie maar vooral over de kracht van vriendschap.

Mijn tweede boek is getiteld 'Schaduwtaal'. Wat een welverdiend pensioen moest worden, wordt overschaduwd door gevoelens van eenzaamheid, verlies en pijnlijke herinneringen. Bij een verhuizing naar een kleinere woning word ik gedwongen veel weg te gooien. Maar hoe doe je dat, je leven in een vuilniszak stoppen en weggooien? De draden van toen vallen samen met de draden van nu. Een bont geweven kleed van tijd en afstand, van verdriet en geluk omhult mij als een tweede huid. Tussen alle pijnlijke herinneringen vind ik de opdracht terug die Tibor mij ooit op de Filippijnen heeft gegeven. Ik besluit mee te gaan met een Humanitaire Medische Missie naar een van de gevaarlijkste plekken op de Filippijnen, de Sulu eilanden. Maar nog voor ik vertrek krijg ik geheel onverwacht te horen dat ik kanker heb. Zal dit mijn laatste reis zijn? Is het waar dat je geluk kunt afdwingen?

Recensenten schrijven over mijn romans: een poëtische, beeldende schrijfstijl, meeslepend geschreven en een mooi taalgebruik. Het verhaal is authentiek en de spanning blijft voelbaar tot het einde.