Nelleke Zandwijk

Ik ben een schrijver met een kunstenaarshart. Zo ben ik als tekenaar bij Querido terechtgekomen. Toen een redacteur van de kinderboeken mij benaderde met een prachtige jolige brief, hij vroeg of ik nog een tekening had liggen voor een vakantieboek voor kinderen, durfde ik een verhaal in te leveren. Ik had toen nog maar een paar verhalen geschreven. Zo begon het. Inmiddels is mijn vijfde roman verschenen.

In mijn boeken komt mijn familie veelvuldig voorbij. Ik beschrijf vaak pijnlijke gebeurtenissen die door mijn stijl toch niet zo over komen. Er valt vaak te lachen. En soms vergaat het lachen je. Ik schrijf op het snijvlak van waar gebeurd en kan niet waar zijn. Dat is een mix waar ik patent op heb. En ik schrijf over onmacht. Over machteloze mensen. Mijzelf voorop. En wat je dan overkomt. Het is een blik op het leven waarmee ik van jongs af aan vertrouwd ben.

Dus ik schrijf over wat ik niet begrijp, wat ik niet kan, wat mislukt. Tegenwoordig zie ik dat mislukken anders. Nu vind ik dat ik er iets bij heb. Een soort reservevat. Iets om over te schrijven, om een tekening over te maken. Zo werkt voor mij de wereld.