Tessa Leuwsha

Tessa Leuwsha is schrijver en documentairemaker en woont en werkt in Paramaribo, Suriname. In 2002 werd haar verhaal 'Voor William' bekroond met de aanmoedigingsprijs van de Kwakoe Literatuurprijs. Haar verhalen verschenen in de bundels 'Waarover we niet moeten praten' (2007) en 'Voor mij ben jij hier' (2010).

Haar romandebuut, De Parbo-blues (uitgeverij Augustus, 2005), een gefictionaliseerde biografie over haar vaders jeugd in Suriname en zijn leven als immigrant in Nederland, werd lovend ontvangen en genomineerd voor de Vrouw&Kultuur Debuutprijs 2006 en de DebutantenPrijs 2006. Haar tweede roman, Solo, een liefde (2009), over ambitie en verlangen naar een beter leven in koloniaal Suriname, werd goed ontvangen door onder andere NRC Handelsblad, de VPRO Gids en HP/De Tijd, en werd genomineerd voor de Black Magic Woman Literatuurprijs 2009.

In haar literaire non-fictie werk Fansi’s stilte, een grootmoeder en de slavernij (Atlas Contact, 2015) onderzoekt Leuwsha de impact van slavernij door het leven van haar grootmoeder te reconstrueren. Dit boek verscheen in meerdere herdrukken en werd genomineerd voor De Inktaap Literatuurprijs 2017. Gebaseerd op het boek regisseerde ze de internationaal vertoonde en bekroonde documentaire Moeder Suriname-Mama Sranan. In de roman Plantage Wildlust (2020) schetst Leuwsha via verschillende personages het leven op een Surinaamse plantage aan het begin van de 20e eeuw, in de periode van contractarbeid. Haar boek De wilde vaart, op zoek naar de veerkracht van Suriname (2022) is een reflectie in tekst en beeld op een bootreis door Suriname, waarin ze de veerkracht van haar geboorteland onderzoekt.

Boni, in het spoor van de Surinaamse vrijheidsstrijder is haar meest recente boek.

Tessa Leuwsha schrijft ook essays, artikelen en columns voor verschillende media.