Joke J. Hermsen

Joke Hermsen studeerde filosofie en letteren in Amsterdam en Parijs. In 1993 promoveerde ze aan de Rijksuniversiteit Utrecht op een literair-filosofische ideeëngeschiedenis over Belle van Zuylen, Ingeborg Bachmann en Lou Andreas-Salome. Daarna was zij als senior onderzoeker verbonden aan de Faculteit Wijsbegeerte van de Universiteit Tilburg en deed ze onderzoek naar het werk van Hannah Arendt, Simone Weil en Emmanuel Levinas. Inmiddels heeft zij zowel haar sporen verdiend met romans (historische romans en hedendaagse zedenschetsen) en filosofisch werk. Samen vormt dit een hecht oeuvre, waarbij de literaire schrijfster herkenbaar is aan de filosofische thema's en rijke, sensitieve en beeldende stijl. Belangrijke thema's in haar werk zijn: (1) tijd, kunst en creativiteit, zoals in haar bekroonde essay 'Kairos. Een nieuwe bevlogenheid' (2012) en (2) herinnering, liefde, verwondering en kindertijd, zoals in 'De profielschets' (2004), 'Blindgangers' (2012) en 'Rivieren keren nooit terug' (2018). Ook maatschappelijke thema's als duurzaamheid, politieke betrokkenheid, technostress, utopie & revolte, tijdsbeleving & tijdsdruk, keren regelmatig terug. In het voorjaar van 2019 verschijnt haar nieuwe essay over 'Het tij keren met Rosa Luxemburg en Hannah Arendt. Hermsen is een veel gevraagd spreekster bij tal van organisaties, zowel bij de overheid - met name onderwijs, gemeenteraden en zorg - als in de boekenbranche en het bedrijfsleven. Daarnaast was zij jarenlang lid van kunstcommissie van ARTI en was zij de curator van de internationale expositie 'Het juiste ogenblik' op Kasteel van Gaasbeek in 2017. Regelmatig opent zij exposities beeldende kunst en neemt zij deel aan debatten over maatschappelijke kwesties. Zie voor meer informatie www.jokehermsen.nl