Ineke Riem studeerde Nederlands en een jaar aan de Rietveld Academie. In 2013 debuteerde ze met Zeven pogingen om een geliefde te wekken, waarvoor ze ook het omslag tekende. In deze roman ontdekken de inwoners van een bekrompen Hollands dorp een bewusteloos meisje op het gors buiten de dijk. Om beurten proberen ze haar te wekken, maar wie een poging waagt ziet zich geconfronteerd met zijn eigen schaduw. De roman werd bekroond met de Bronzen Uil en Dioraphte Jongerenliteratuur Prijs, en genomineerd voor de Academica Literatuurprijs (shortlist) en de Libris Literatuur Prijs (longlist). Twee jaar later volgde de dichtbundel Alle zeeën zijn geduldig. 'Een droomdebuut met een volstrekt eigen stem die spreekt over dromen, de Zuid-Hollandse eilanden en Odysseus' Ithaka,' schreef Arie van den Berg in NRC Handelsblad. In De Standaard schreef Luuk Gruwez: 'Riem beschrijft een animistische wereld waarin alles bezield is en baadt in een magische, sprookjesachtige sfeer.' De tweede roman van Ineke Riem, Rauw hart (2017), speelt zich deels af op een fictief Frans landgoed. Daar ontmoet de hoogmoedige jonge kunsthistoricus Rugo tekendocente Does, die zich bekwaamt in de edele kunst van het nietsdoen. Onder invloed van de stilte en de natuur maken beide personages een transformatie door. In Onderwaterverhalen (2020) staan twaalf losjes verweven verhalen over personages op zoek naar eenheid en verbinding. Walvissen, zeemeerminnen en verdronken dorpen zetten de toon in een bundel waarin zowel het donker van de diepste zeebodem als schuimende levenslust beschreven worden.