Roelof ten Napel

Roelof ten Napel (Joure, 1993) is dichter, schrijver en essayist. Hij debuteerde met Constellaties (2014), waarvoor hij het C.C.S. Cronte-stipendium ontving. Zijn roman Het leven zelf (2017) werd bewerkt voor toneel. In 2018 verscheen zijn poëziedebuut, Het woedeboek, dat genomineerd werd voor de Grote Poëzieprijs, de C. Buddingh'-prijs en de Poëziedebuutprijs. Ook zijn volgende bundels, In het vlees (2020) en Dagen in huis (2021), werden voor de Grote Poëzieprijs genomineerd. Zijn roman Een zoon van (2020) werd genoemd als een van de beste boeken van 2020 door De Groene Amsterdammer en De Nederlandse Boekengids, en In het vlees als een van de beste bundels van 2020 door De Standaard.

*

"Een van de grootste jonge schrijvers van het moment."
— NRC Handelsblad

*

Over Dagen in huis:

"De machtigste wapens van Ten Napel zijn een verbluffende helderheid en een werkwijze waarin analytisch vermogen en intuïtie samengaan."
— AnneMieke Vulkers in Awater

"Wonderschoon"
— Alfred Schaffer in De Groene Amsterdammer

*

Over Een zoon van:

"Lees de roman alsof je voor het eerst literatuur leest, als een uitvinding ervan, als iets volkomen nieuws dat nog verder gaat groeien. Zoek de ruimte op tussen de zinnen en de woorden. Ga mee met de voorzichtigheid ervan, denk mee, lees zinnen vaker, blijf opletten, laat je meeslepen, veeg het stof van je gezicht. ‘Kijk uit het raam, waar komen die kleuren vandaan?’"
— Kees 't Hart in De Groene Amsterdammer

"Een zoon van is behalve een teder en behoorlijk romantisch boek vooral een verhaal over zelfvergeving."
— Kim Schoof in De Groene Amsterdammer

"Een zoon van is een intelligente roman over geloof, liefde en identiteit, of zoals de Amerikaanse auteur David Foster Wallace eens zei: “What it is to be a fucking human being.”"
— Koen Schouwenburg in De Lage Landen

*

Over Het woedeboek:

"Met afstand een van de beste poëzie-debuten van de afgelopen jaren."
— Ellen Deckwitz in De Morgen

"Het woedeboek kan je onmogelijk onberoerd laten."
— Janita Monna in Trouw

"Een prachtige dichtbundel"
— Alfred Schaffer in De Groene Amsterdammer

"De echte ster aan het firmament is Roelof ten Napel, wiens woedeboek nog lang in mij bleef nawoeden."
— Jeroen Dera over Het woedeboek in De Standaard

"Wat een krachtig en emanciperend poëziedebuut."
— Dieuwertje Mertens in Het Parool

*

Over In het vlees:

"Huiveringwekkend goede gedichten"
— Marjolijn de Cocq in Het Parool

"Een uiterst boeiende, intense en uitdagende dichtbundel"
— Alfred Schaffer in De Groene Amsterdammer

*

Over Het leven zelf:

"Emotioneel, maar altijd helder en analytisch: waar veel andere schrijvers er allang voor hadden gekozen om terug te vallen op tranen & tissues, daar blijft Ten Napel via zijn personages dóórdenken over de gebeurtenissen"
— Sebastiaan Kort in NRC Handelsblad

"De kracht van deze ingetogen, verstilde roman zit hem niet alleen in de puntgave poëtische stijl of de ragfijne gelaagdheid van het verhaal, maar vooral ook in de organische opbouw."
— Juryrapport vakjury Beste Boek voor Jongeren

"Het leven zelf is een literaire koorddans van een jonge evenwichtskunstenaar die maling heeft aan veiligheidsnetten en niet bang is voor een vrije val."
— Wout Vlaeminck in Ons Erfdeel

*

Over Constellaties:

Constellaties is een van de intiemste boeken die ik ooit las
— Merel Dado in de Wegener Dagbladen

De teksten die hij verzamelde in zijn debuut Constellaties leverden sfeervolle, poëtische en intieme situatieschetsen op. Een zeer opvallend boek, dat voor de jury echt boven de meeste, kwalitatief toch ook zeer goede inzendingen uitstak.
— Jury C.C.S. Crone-stipendia

Het is wel duidelijk dat Constellaties geen debuut is voor de gemakslezer. En dat is mooi, want die zijn er al genoeg.
— André Keikes in Dagblad van het Noorden (*****)