Martijn Niemeijer

De toneelschool liet ik links liggen en advocatuur of medicijnen bleek niks voor mij. Ik schreef zo graag toneelstukken en verhalen dat ik een studie koos waarmee ik iedere dag met literatuur bezig kon zijn. Dat werd één grote ontdekkingstocht van geschiedenissen over totaal verschillende mensen van allerlei tijden van over de hele wereld. Intussen schreef ik driftig verder. Maar het werd nog niet helemaal zoals ik wilde, terwijl er ook zo veel andere leuke dingen waren.

Na zes jaar studie en drie jaar freelancen als redacteur werd ik gevraagd om bij een bedrijf te komen werken. Het maakte cosmetica van biologische rozen, lavendel, olijven, sesam en nog honderden planten van overal vandaan. Ik genoot van de verhalen over de teelt en wat onze aankoop betekende voor de levens van mensen in Chili, Marokko of Bulgarije. Voordat ik het wist was ik er directeur. Pas toen dat na tien jaar ophield en ik besloot een tijd te onderzoeken wat ik nu wilde gaan doen, pakte ik het schrijven weer op. Deze keer ging het precies zoals ik wilde. En wat nog mooier was: uitgeverij Leopold wilde mijn boeken graag uitgeven.