Kees Tukker

Kees Tukker (1955) was onder andere journalist bij het Utrechts Nieuwsblad, de NOS en de AVRO. Hij werkte als redacteur, verslaggever, presentator en programmaleider. Hij was co-auteur van verschillende boeken en publiceerde in het najaar De voedselcommissaris, over dubbelspel in de Tweede Wereldoorlog binnen de voedselvoorziening. De Volkskrant recenseerde het boek met vijf sterren. Het boek was eerder al door de boekenredactie van de VPRO getipt. Als journalist stond Kees Tukker onder andere aan de basis van de actualiteitenrubriek Netwerk (1996), het ontbijtprogramma Goedemorgen Nederland (2002) en De Tiende van Tijl (2009/10). Als programmaleider (2005-2011) legde hij bij de AVRO de nadruk op kunst -en cultuurprogrammering. De voedselcommissaris is zijn eerste literaire non-fictie boek.

Toen de oorlog tussen de Europese grootmachten al begonnen was, werd Jan Groen Tukker in oktober 1939 gevraagd de uitvoering van de voedselvoorziening op zich te nemen in Gelderland. Vanaf 1937 was hij met vier andere hoge ambtenaren verantwoordelijk geweest voor het opstellen van een plan voor de voedselvoorziening in oorlogstijd. Toen de Duitsers Nederland daadwerkelijk binnenvielen moest volgens dit plan voorkomen worden dat zij de voedselvoorziening op Duitse leest zouden reorganiseren. Om het belang van de Nederlandse bevolking veilig te stellen, moesten de Nederlandse ambtenaren dus zien aan te blijven.

In deze lastige positie slaagde Jan Groen Tukker erin zijn Gelderse organisatie voor de voedselvoorziening vrij te houden van NSB-invloed. Achter de rug van de bezetter om hield hij met zijn medewerkers eten achter voor duizenden onderduikers, honderden op de Veluwe verstopte Engelse militairen, en nog eens honderden politieke gevangen die in het westen en Brabant in strafkampen of gevangenissen zaten. Na de oorlog ontkwam hij niet aan een zware zuiveringsprocedure, die uitmondde in een berisping 'wegens het niet betrachten van de juiste houding tegenover de bezetter.'

De zoektocht van de auteur naar het verzwegen verhaal achter het leven en werk van zijn oudoom heeft volgens de Volkskrant een ‘aangrijpend monument’ opgeleverd van een 'onverwoestbare kerel', waarin zelden beschreven aspecten van de Tweede Wereldoorlog aan het licht komen op basis van niet eerder gebruikte bronnen.